BI1J - Dag 042

Bijbel In Een Jaar

Dag 042


Proloog

'Vrijheid' is waarschijnlijk het beste woord om uit te drukken wat in de Bijbel wordt bedoeld met 'verlossing' of 'redding'. Je zou de hele Bijbel kunnen samenvatten als 'de geschiedenis van de verlossing'.

Psalm (20)

BI1J:
Roep God in 'dagen van nood'  aan in gebed en vraag Hem midden in de strijd om verlossing en bevrijding (vv.7-9). Dat is geen kwestie van misplaatst optimisme, maar van realistisch geloof.
David erkent dat Gods machtige hand de overwinning schenkt (v.7c). Hij zegt: 'Nu weet ik dat de HEERE Zijn gezalfde verlost' (v.7a, HSV). Hij noemt zes dingen waar je om kunt vragen; voor jezelf, je gezin, je vrienden en je gemeenschap:
  • Bescherming - 'Moge de Heer ... u beschermen (v.1).
  • Hulp - 'Moge hij hulp zenden uit zijn heiligdom' (v.3a).
  • Steun - 'Ik bid dat hij (...) u steunt vanuit Jeruzalem' (v.3b, HB).
  • Aanvaarding - 'Moge hij (...) gedenken (...) [en] aanvaarden' (v.4).
  • Succes - 'Moge hij geven wat uw hart verlangt, en al uw plannen doen slagen' (v.5).
  • Overwinning - 'Laat ons juichen om uw overwinning' (v.6a).
Succes, overwinning en vrijheid krijg je
  • niet door te vertrouwen op 'paarden en wagens' (v.8a).
  • door het geloof: 'Wij stellen onze verwachting op de naam van de HERE, Die onze God is' (v.8b, HB).
NB
2
Moge de Ene je antwoorden ten dage van benauwing,- ✡
moge de naam van Jakobs God je als een burcht beschermen!
8
Die met wagens en die met paarden, ✡
maar wij dringen door met de naam van de Ene, onze God!

Matteüs (26) 

Matteüs (27)

BI1J:
Petrus reageerde op de juiste manier op zijn fout. Judas niet. Paulus schrijft: 'Verdriet dat God geeft leidt tot inkeer die men nooit berouwt en tot redding; verdriet dat de wereld geeft leidt alleen maar tot dood' (2 Korintiërs 7:10).
  • Judas is een voorbeeld van 'verdriet dat de wereld geeft'. Hij ging naar de geestelijk leiders en biechtte zijn zonden op, maar zij gaven hem alleen maar een groter schuldgevoel (Matteüs 27:4). Hij viel ten prooi aan wroeging, maar kon zich niet overgeven aan Gods genade en kon zijn vergeving niet ontvangen.
  • Petrus daarentegen, is een voorbeeld van 'verdriet dat God geeft'. Petrus voelde zich radeloos: 'Hij ging naar buiten en huilde bittere tranen' (26:75, GNB). Er is geen verschrikkelijker gevoel dan dat je weet dat je Jezus hebt laten zitten. Gelukkig is dit niet het einde van het verhaal voor Petrus (zie Johannes 21). Zijn door God gegeven verdriet leidde tot inkeer, waardoor zijn band met Jezus werd hersteld. Hij werd bevrijd van zijn schuld en schaamte en werd een groot, vroom, krachtig en gezalfd leider van de gemeente van Jezus.
Je hoeft niet gebukt te gaan onder de last van schuld of schaamte over zonden en fouten die je begaan hebt. Mensen die door Jezus worden bevrijd, zijn werkelijk vrij (Johannes 8:36). Het geeft niet hoeveel fouten je hebt gemaakt; het is nooit te laat. Reageer zoals Petrus en de toekomst ligt weer voor je open, een toekomst waarin je Jezus kunt dienen.
.
Ook in dit hoofdstuk: de eerste vermelding van Pilatus.

Exodus (9)

NB… met ‘De Ene’ hertaalt, in NB-editie2014, als ‘(diegene-)DIE-OVERVALT’ ?!
3
ziehier, de hand van de Ene zal zijn op uw levende have te velde, op de paarden, op de ezels, op de kamelen, op het rundvee en op het wolvee:
een pest* De Hebreeuwse woorden voor ‘pest’ en ‘woord’ hebben exact dezelfde medeklinkers (dbr)., die zéér zwaar zal zijn;
4
maar scheiding zal hij maken, de Ene, tussen de levende have van Israël en de levende have van Egypte;
dan sterft van alles van de zonen Israëls geen woord* !
5
De Ene stelt een overeenkomst vast, en zegt: mórgen zal de Ene dit woord* dóen op het land!

Exodus (10)

BI1J:
Paus Benedictus XVI (toen nog kardinaal Ratzinger) heeft geschreven: 'Het enige doel van de uittocht blijkt verering te zijn (...) Het land wordt gegeven aan het volk als plaats om de ware God te vereren (...) de vrijheid om God de juiste eer te brengen, blijkt het enige doel van de uittocht, sterker nog, de essentie zelf.'
Steeds weer herhaalt Mozes de woorden van God: 'Laat mijn volk gaan om mij te vereren' (9:13; 10:3). In de Naardense Bijbel staat: '... zend mijn gemeente heen, dat ze mij dienen'.
De wereld begrijpt je 'goede werken', maar begrijpt niet hoe belangrijk je verering en aanbidding is. De farao beschuldigt de Israëlieten van luiheid. Hij ziet verering als alternatief voor werk (5:17-18). Maar verering is je ultieme doel en werk. Het Hebreeuwse woord voor verering in dit gedeelte, 'avad', kan worden vertaald als verering én als werk.
--
(0 )
(20)
(26)
(27)
(9-10)









    Reacties

    Populaire posts van deze blog

    De levens van Claus (Mark Schaevers)

    Modern Hindu Personalism

    Harder Dan Sneeuw (Stefan Hertmans)