"Sodoma. Het geheim van het Vaticaan" van Frédéric Martel.

Ook al heeft onderstaand boek nog maar weinig met het zuivere christendom te maken, je kon het (in Oxfam Bookshop Antwerpen) toch niet laten liggen ;)

.

Het boek in-één-ruk-uitlezen lukt niet, de thematiek is te zwaar (nl. de wederzijdse chantage tussen homo's en pedo's, hoog in de Rooms-Katholieke hiërarchie).

Maar de hoofdschuldige van gans deze "vuiligheid" blijkt... Joseph Ratzinger / Benedictus XVI zelf, met zijn dertigjarige project van dwangmatige kuisheid / onthouding / celibaat. Eenmaal hij het totale failliet hiervan besefte, besliste hij, totaal gedesillusioneerd, om voortijdig af te treden.

Boek

https://books.google.be/books?id=MquIDwAAQBAJ&printsec=frontcover&hl=nl&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false
Website auteur
http://sodoma.fr/

Recensies

Eigen nota's

Deel I - Franciscus

p.36
"Bernardus van Clairvaux, de grote hervormer en kerkleraar... die bekend stond om zijn homofiele teksten en zijn warme liefde voor de Ierse aartsbisschop Malachias van Armagh."
...en jij weet van niets?i
Over:
https://www.dbnl.org/tekst/_bzz001198901_01/_bzz001198901_01_0040.php
Teksten:
http://kloosterbibliotheek.nl/wp-content/uploads/2017/04/BdCxdeel-7A..pdf
.
p.47
Fellini's film Roma
Trailer
Full
.
p.59
Het gedicht: "A un Papa", van Pier Paolo Pasolini , opgedragen aan Pius XII... gaat volgens mij toch maar gewoon over de grote SOCIALE contrasten (zonder enige sex-connotatie).


p.67
"Testimonianza" van Archbishop Carlo Maria Vigano Letters and more
https://catholiccyber-militia.com/tag/vigano/
.
p.98
'Foto van de drie Jorges':
-De toekomstige paus, Jorge Bergoglio, staat links, in clergyman, zielsgelukkig.
-Rechts herkennen we Jore Luis Borges, de beroemde Argentijnse schrijver, blind, met grote bril, serieus.
-Tussen de twee mannen staat een jonge seminarist (Jorge Gonzalez Manent, die in 1969 uit de orde stapte), priesterboordje, lang en slank, verontrustende mooi. Augustus 1965.
https://www.lastampa.it/vatican-insider/en/2013/12/06/news/bergoglio-and-borges-truths-and-tales-of-a-friendship-1.35943543/
.
p.114
Piano Performance by Cardinal Lorenzo Baldisseri (Taiwan, May 16, 2017)
.
p.130
Jezuïeten-magazine La Civiltà Cattolica
.
p.138
De basiliek San Luigi dei Francesi
https://nl.wikipedia.org/wiki/San_Luigi_dei_Francesi
... met drie Caravaggio's, waaronder
"Het martelaarschap van Matteüs",
https://it.wikipedia.org/wiki/Martirio_di_san_Matteo
"Matteüs en de engel".
https://nl.wikipedia.org/wiki/Matte%C3%BCs_en_de_engel_(Caravaggio)
Ander merkwaardig werk (in de Gemäldegalerie, Berlijn): "Amor Vinciet Omnia"
https://en.wikipedia.org/wiki/Amor_Vincit_Omnia_%28Caravaggio%29
.
p.147
Prinses Gloria bon Thurn und Taxis
Foto door Robert Mapplethorpe (p.149)
.

Deel II - Paulus VI

p.194
De Maritain-code
De filosofie van Jacques Maritain, die minder nadruk op de zonde legt en vooral op genade is gericht, illustreert een genereus, soms wat naïef katholicisme.
p.202
Het geheim van Maritain: de keuze voor het celibaat en voor kuisheid als een gevolg van sublimatie of verdringing.
In een brief van Maritain aan Julien Green (die werd gekweld door de zonde van homoseksualiteit), geeft Maritain de 'enige oplossing' voor wat hij 'die mysterieuze kwaal' noemt... Kuisheid. Tegenover de 'onvruchtbare liefde' van de homoseksualiteit, 'die altijd een zonde zal blijven, een fundamentele afwijzing van het kruis', verdedigt Maritain 'de liefde voor God boven alles': onthouding. De remedie die hij Green aanbeveelt is dezelfde die hij met (zijn echtgenote) Raissa heeft gekozen: de sublimatie van de seksuele daad door geloof en kuisheid.
p.203
De homoseksuele kwestie regelen met kuisheid, een vorm van castratie, om God te behagen: de idee van Maritain, die doordrongen is van masochisme, heeft een grote impact. Die zal na de Tweede Wereldoorlog school maken in het Vaticaan bij een meerderheid van kardinalen en bisschoppen. 'Koning van je smarten blijven'.
p.206
Om de specifieke sociologie van het katholicisme te begrijpen, en vooral die van het Vaticaan, moeten we ons dus baseren op wat hier de Maritain-code heb genoemd. Gesublimeerde of onderdrukte homoseksualiteit vertaalt zich vaak in een keuze voor het celibaat en voor kuisheid, en nog veel vaker in een verinnerlijkte homofobie.
Om de complexiteit (van de Kerk van Paulus VI tot Benedictus XVI) te begrijpen, moeten we terugkeren naar de oude structuren, hoewel ze voor ons uit een ander tijdperk lijken te komen. Een tijd 
  • waarin men niet homoseksueel was, maar 'homofiel'; 
  • waarin men een onderscheid maakte tussen de homoseksuele indentiteit en de praktijken die daarmee gepaard konden gaan; een tijd 
  • waarin biseksualiteit vaak voorkwam; 
  • een geheime wereld waarin verstandshuwelijken de regel waren en homostellen de uitzondering. Een tijd 
  • waarin onthouding en het heteroseksuele celibaat van de priester vreugdevol werden omarmd door de jonge homoseksuelen van Sodoma.
Dat het priesterschap een natuurlijke keuze was voor mannen die dachten dat ze een tegennatuurlijke geaardheid hadden, is zeker. Maar hun werdegang en levenswijzen variëren sterk tussen 
  • mystieke kuisheid, 
  • spirituele crisissen, 
  • dubbellevens, 
  • soms sublimatie, dweperij of perversiteiten. 
In alle gevallen blijft er een algemeen gevoel van onzekerheid over, dat goed omschreven wordt door Franse homoseksuele schrijvers en hun 'eeuwige evenwichtsoefening tussen jongens wier schoonheid hen verdoemt, en God, wiens goedheid hen vergeeft' (ref. Angelo Rinaldi)
p.207
Homofielen in het Vaticaan evolueren doorgaans van kuisheid naar homoseksualiteit: homoseksuelen zetten echter nooit een stap terug door opnieuw homofiel te worden.
.
p.215
Twee historische teksten zorgden voor de toenadering (tussen de Franse rechts-katholieke schrijver Jean Guitton en paus Paulus VI).
De eerste tekst is de beruchte encycliek "Humanae Vitae", die in 1968 werd gepubliceerd. De tekst gaat over het huwelijk en anticonceptie, en is beroemd geworden onder de weinig flatterende naam 'Encycliek van de pil'. Het gebruik van de pil wordt er definitief in verboden, want de encycliek stelt dat elke seksuele daad de voortplanting van leven mogelijk moet maken.
De tweede tekst is niet minder beroemd: de 'verklaring' "Persona Humana" van 29 december 1975. Dei beslissende tekst beoogt de stigmatisering van 'het zedenbederf': in de tekst wordt strikte kuisheid voor het huwelijk gepredikt (want 'op jeugdige leeftijd samenwonen' was toen in zwang en de Kerk wilde daar een eind aan maken), worden strenge sancties verbonden aan masturberen ('een intrinsiek en serieuze ongeordende daad') en wordt homoseksualiteit verboden. 'Want volgens de objectieve zedelijke orde zijn homoseksuele verenigingen namelijk handelingen die hun noodzakelijke en wezenlijke gerichtheid missen. In de Heilige Schrift worden zij als zware misvormingen veroordeeld, ja zelfs als het funeste gevolg voorgesteld van de afwijzing van God.'
p.216
Talloze theologen en experts die ik heb ontmoet, rekenen paus Paulus VI aan dat hij 'een harde lijn volgde' omwille van de verkeerde redenen, of die nu strategisch of persoonlijk waren. Ze lieten me zien dat het celibaat een waarde is die in de Kerk historisch gezien door homofiele en homoseksuele groepen werd verdedigd. Volgens een van de theologen: 'Er bestaan niet veel heteroseksuele priesters die grote waarde hechten aan priesterlijke onthouding; het is in wezen een homoseksueel idee of ten minsten een idee van iemand die met grote vragen zit over zijn eigen seksualiteit.' Wordt het intieme geheim van Paulus VI (zijnde zelf een homo?) onthuld door zijn keuze voor het priestercelibaat ? Tegenwoordig denken velen van wel.
.
p.221
Vriendschapsliefde... is een oud concept, geworteld in de klassieke Griekse filosofie, bij Socrates en Plato, die Aristoteles werd gesystematiseerd. Via Cicero en de heilige Augustinus overleeft het begrip de late oudheid tot aan de middeleeuwen. De idee, zoniet de gedachte, is ook te vinden bij de heilige Aelred van Rievaulx, een twaalfde-eeuwse cisterciënzer monnik die de de eerste "heilige lhbt'er" was. Een eeuw later, in de middeleeuwen, een tijd waarin het begrip 'homoseksualiteit' niet bestond (het woord zal pas eind negentiende eeuw worden uitgevonden, zoals we weten), wordt het concept van de 'vriendschapsliefde' weer nieuw leven ingeblazen. Thomas van Aquino onderscheidt de 'begerende liefde' (amor concupiscentiae) van de 'vriendschapsliefde' (amor amiticiae). In de eerste vorm gebeurt de toenadering tot de ander uit persoonlijk en egoïstisch belang, terwijl in de tweede daarentegen het welzijn van de vriend wordt vooropgesteld, die als een alter ego wordt bemind. Vandaag zouden we het, hoewel die term ontoereikend is, een 'platonische liefde' noemen.
.
p.223
Jacques Maritain nam zelf niet deel aan het Tweede Vaticaans Concilie, maar had er wel een grote invloed op vanwege zijn riendschap met Paulus VI. Dat was ook het geval met andere invloedrijke theologen zoals de priester Jean Daniélou: de Franse jezuïet, een gerenomeerde theoloog, werd door Johannes XXIII als expert uitgenodigd op het Tweede Vaticaans Concilie, voordat Paulus VI hem tot kardinaal creëerde. 
Er is veel uitgeweid over zijn even onverwachte als buitengewone dood, op 20 mei 1974 in de armen van 'Mimi' Santonini, een prostituee in de Rue Dulong in Parijs. De doodsoorzaak was waarschijnlijk een hartinfarct tijdens het orgasme. 
p.224
Daniélou was helemaal naakt toen de brandweer arriveerde. 
Komiek: deze kardinaal Jean Daniélou is jou welbekend... door zijn gesprek met Srila Prabhupada :)
Hoewel Daniélou waarschijnlijk een praktiserend heteroseksueel was die duidelijk niet tot Sodoma behoorde, was zijn broer daarentegen duidelijk homoseksueel. Alain (Daniélou) is een erkende hindoe, een specialist in de vergoddelijkte erotiek van het zinnelijke India, van Shiva en yoga. 
.

Deel III - Johannes Paulus II

p.248
Het enorme succes in de herfst van 2018 van de film 'Kler' , die als onderwerp de pedofilie van Poolse priesters heeft en waarvan één van de personages wel eens geïnspireerd zou kunnen zijn op een zekere eminentie, geeft aan dat ook in de katholiekste landen van Europa het debat over de schijnheiligheid van de kerk is losgebarsten.
.
p.280
Pinochetisme, als Pinochet's variant van fascisme?!
.
p.282
Marcial Maciel, 
stichter van de congregatie van de Legionairs van Christus.
.
p.288
Som Preito, een Argentijnse academicus en katholicisme expert probeerde me in Buenos Aires de beweegredenen van de kardinaal uit te leggen: "Angelo Sodano's strategie richtte zich geheel en al op het verzwakken van traditionele religieuze Orden zoals die jezuïeten, dominicanen benedictijnen en franciscanen. Hij wantrouwde deze orden, die hij verdacht van linkse sympathieën. Liever zag hij lekenbewegingen of conservatieve organisaties zoals Opus Dei, Comunione e Liberazione, de familie van het Mensgeworden Woord of de Legionairs van Christus. Omdat voor hem de Kerk in oorlog was, had hij soldaten nodig, niet alleen maar monniken."
.
p.289
.
p.293
"Liber Gomorrhianus" / "The book of Gomorrah" 
Dit eigenaarde boekwerk is een fameus essay uit 1051, van de hand van een Italiaanse priester die bekend werd als de heilige Petrus Damiani. Un het lange, aan Paul Leon IX gerichte traktat stelde de monnik de homoseksuele geaardheid aan de kaak, die volgens hem wijdverbreid was onder de toenmalige geestelijkheid. Hij wees ook op de slechte gewoonten van priesters die gezamenlijk te biecht gaan om zo hun voorkeuren te verhullen... Het historische belang van dit boek: doordat het in de eerste plaats dit pamflet was dat in de 11e eeuw leiden tot een herinterpretatie van de goddelijke straf van Sodom. Van een straf voor een gebrek aan gastvrijheid, zoals in de Bijbel staat beschreven, werd het een straf voor de zonde van 'sodomie'. En zo werd homoseksualiteit een doodzonde.
.
p 294
Casa Alberioni: In deze afkickkliniek werden buitenlandse pedofiele priesters behandeld 'die van land op land werden doorgegeven alsof ze radioactief afval waren', zoals een welingelichte expert het uitdrukte. Deze kliniek bood de mogelijkheid ze te behandelen, ze als priester te behouden en ze uit handen van justitie te houden. Toen paul BenedictusXVI begin jaren nul verordonneerde dat de Kerk geen bescherming aan pedofielen meer mocht verlenen, verloren het Casa Alberioni zijn bestaansreden. Na een onderzoek van de Mexicaanse krant El Informador gaf Sandoval Iñiguez toe dat het complex bestond, dat vooral Legionairs van Christus had opgevangen, maar beklemtoonde hij ook dat er sinds 2001 geen pedofiele. priesters meer verbleven (In Chili heeft een vergelijkbaar instituut bestaan, 'The Club', waarover Pablo Larraín een film heeft gemaakt.
Over:
Interview
.
p.299
Net als vele anderen bracht ook Ruiz Parra de financiële motieven, corruptie en steekpenningen te berde, evenals een argument dat nieuwer is als verklarende factor dat, van de homoseksualiteit van een deel van zijn beschermheren. 'Als Marcial Maciel had gepraat, was de Mexicaanse kerk in haar geheel in elkaar gestort.'
Een van de eerste grote liefdadigheidsprojecten van Maciel, het project waar hij waarmee hij zijn carrière op gang bracht en zijn eerste wandaten deed vergeten, was de bouw van de kerk van Onze-Lieve-Vrouw-van-Guadeloupe in Rome. Deze vormde een kopie in miniatuur van de vermaarde, gelijknamige Basilixa de Santa Maria de Guadeloupe in Mexico, een van de grootste van de wereld die elk jaar opnieuw miljoenen bedevaarthangers ontvangt.
Beude kerken vormen xentra van grote verering die opvallen door hun archaïsche, haast sektarische rituele. Wanneer ik de Mexicaanse basiliek bezoek, sta ik versteld van de talrijke devote gelovigen die zich er op hun knieën werpen. Als de Fransman die ik ben, gewend aan het overwegend intellectuele katholicisme van mijn land - het katholicisme van Blaise Pascals Gedachten, van de Lijkredes van Jacques Bénigne Bossuet en het Genie van het Christendom van Chateaubriand - heb ik moeite deze vurige volkse religiebeleving ten volle na te voelen 
'Het is niet mogelijk het Mexicaanse katholicisme te begrijpen zonder de Maria van Guadeloupe. Dz liefde van de heilige maagd, haar verbondenheid, zoals die van een moeder, bezit eennn wereldwijde uitstraling,'  zei Mgr. Diego Monroy me.
p.300
De officiële Italiaanse hoofdvesting van de Legionaires van Christus bevindt zich in de Via Aurelia, ten westen van het Vaticaan.  Het gebouw werd door de jonge Maciel vanaf begin jaren 50 gefinancierd. Dankzij een enorme inzamelingsactie van fondsen en Mexico, Spanje en Rome kobden de kerk en de parochie vanaf 1955 worden gebouwd en eind 1958 worden ingewijd door de Italiaanse kardinaal Clemente Micara. Sit was in dezelfde periode van de sede vacante tussen het pontificaat van Pius XII en dat van Johannes XXIII, dat in het Vaticaan het dossier over Maciels drugsgebruik en homoseksualiteit spoorloos verdween.
.
p.301
De zes factoren (ter verklaring voor deze jarenlange geheimhouding, tijdens de periode Johannes Paulus II, van de misdaden van Marcial Maciel en zijn Legionairs van Christus):
1. De verblinding door het succes ;
p.302
2. De ideologische verwantschap tussen Johannes Paulus II en de Legionairs van Christus ;
3. Het geld dat Johannes Paulus II nodig had voor zijn ideologisch geïnspireerde missie tegen het communisme;
p.304
4. Het smeergeld van Marcial Maciel
5. De financiële risico's voor het Vaticaan, mocht alles uitkomen
6. Het klerikalisme dat in de kast zit.
p.305
Veel Mexicaanse, Zuid-Amerikaanse, Spaanse, Poolse en Italiaanse kardinalen rondom Johannes Paulus II leidden een dubbelleven. Nee, dit waren inderdaad geen pedofielen en ze maakten zich niet per se schuldig aan seksueel misbruik. Wel waren ze in meerderheid homoseksueel en diepgaand betrokken in een leven dat volledig rond dit dubbel spel was opgebouwd. Meerderen van hen namen geregeld hun toevlucht tot de diensten van mannelijke prostituees en tot alternatieve betalingswijzen om hun behoeften te bevredigen.  Het staat vast dat Maciel, deze kwaadaardige ziel, het toelaatbare en legale verregaand overschreed. Dàt wil iedereen in het Vaticaan wel beamen, maar het bevragen van de eigen mentale schema's zou neerkomen op zelfreflectie op het eigen leven. En daarmee zouden ze het risico lopen dat hun eigen homoseksualiteit aan het licht komt.
Dit zou, nogmaals, de sleutel kunnen zijn: de cultuur van geheimhouding die nodig was om de homoseksualiteit van priesters, bisschoppen en kardinalen van Mexico tot Rome te verbergen - en dan met name de vele belangrijke figuren uit de direct entourage van de paus - heeft er voor gezorgd dat de pedofiel Maciel, via een eigenaardige ontsporing van het klerikalisme, in het verborgene in alle vrijheid zijn gang kon gaan en daarbij langdurig bescherming genoot.
Doordat pedofilie en homoseksualiteit door elkaar werden gehaald - wat veel kardinalen lijken te hebben gedaan - vervaagde het onderscheid. Wanneer alles in elkaar overloopt, het seksueel misbruik en de zonde, pedofilie, homoseksualiteit en prostitutie, en als de misdaad zich niet onderscheidt in zijn aard maar alleen door zijn omvang, wie moet er dan gestraft worden? Ziehier de dwalende priesters: wat is boven, wat is onder ? En wat is het goede? Het kwade? De natuur van de mens? Beschaving? De anderen en ik? Kan Marcial Maciel vanwege zijn misdaden geëxcommuniceerd worden als jij als priester, enigszins zoals hij, jezelf hebt verstrikt in seksuele leugens en zelf 'intrinsiek ongeordend' bent? Het onthullen van misbruik betekent jezelf onnodig blootstellen en wellicht het risico lopen zelf te worden beschuldigd. Dat is de kern van de zaak Maciel en van alle misdaden van pedofilie waar in het Vaticaan en door de katholieke geestelijkheid met een leger van beschermheren, ontelbare excuses en een oneindig stilzwijgen op werd én wordt gereageerd.
...
p.501
Arthur Rimbaud | Het hart onder de soutane (Hartsgeheimen van een seminarist)
.

Deel IV - Benedictus XVI

p.515
Portret
..versus..
p.521
Al vroeg voedde  hij zich met de Duitse filosofie van Heidegger en Nietzssche, iets wat vaak leidt tot antihumanisme - en inderdaad is Ratzinger uitgesproken 'antiverlichting'. Hij las ook Franse denkers, te beginnen met de de dichter Paul Claudel...  Ratzinger werd zelfs zo getroffen door de schrijver van Le Soulier de satin (De satijnen schoen) dat hij zijn eigen bekering verbonden heeft aan die van Claudel, en verzweeg dat die plaatsvond dankzij de geëxalteerde lezing van Een seizoen in de hel, van een jonge 'mysticus in het wild', homoseksueel en antiklerikaal: Arthur Rimbaud. 
.
p.524
Van man van het concilie, dus progressief, groeide hij uit tot de veeleisende, orthodoxe bewaker ervan, tot hij geen enkele andere interpretatie dan de zijn meer aanvaardde. De man die het belang van het Tweede Vaticaans Concilie kende en de moderniteit ervan verwelkomde, wilde naderhand de gevolgen ervan onder controle houden. Maar in de tussentijd kregen we de 'sixties', en Joseph Ratzinger begon zich zorgen te maken...
Meer dan welke paus voor hem, of na hem, zat Joseph Ratzinger vol trieste passies. Hij is van zichzelf een vrolijk mens, maar hij heeft een hekel aan genot en alle sexual liberationists: hij leeft in angst dat iemand, waar dan ook, genieten kan! Van zijn obsessieve afkeer van de 'nihilistische devianten' (lees: de jaren zestig) maakt hij encyclieken. Van zijn schuldgevoelens maakt hij brieven.
.
p.526
'Sua quique persona' - ieder zijn masker.
.
p.528
Het meest getrouwe portret van kardinaal Ratzinger hebben wij te danken aan Oscar Wilde. Hij heeft de toekomstige paus meesterlijk beschreven in het beroemde hoofdstuk van 'Het portret van Dorian Gray', waarin zijn held zich verkleedt als overdreven  homofiele dandy en verliefd wordt op de kleding van de rooms-katholieke geestelijken: aanbidding vermengd met opoffering, de kardinale deugden en de elegante jongeren; die trots 'die de halve bekoring van de zonde is', ...
.
p.539
Op de dag dat (zijn favoriet) Geoge Gänswein tot aartsbisschop wordt gewijd, leidt Benedictus XVI een van de prachtigste liturgische feesten ooit.
Interview (na overlijden van Benedictus XVI)
p.545
Kardinaal Ratzinger heeft altijd zorgvuldig onderscheid gemaakt tussen twee vormen van  homoseksualiteit. 
De eerste vorm, zoals bekend, is 'intrinsiek ongeordend' en wordt geleefd en ingezet met zijn identiteit en cultuur. Wat Ratzinger duidelijk en streng afwijst, is de homoseksuele daad. De zwakte van het vlees, het geslachtelijk verkeer tussen mannen, dàt is de zonde. 
Aan de anere kant is er een tweede vorm van homoseksualiteit die Ratzinger nooit heeft verworpen, die hij zelfs tot onoverwinnelijk model heeft verheven, dat in zijn o gen veel hoogstaander is dan de vleselijke liefde tussen man en vrouw, namelijk de ascetische homofilie. De homofilie gecorrigeerd door 'bovenmenselijke wetgeving': die worsteling tegen zichzelf, een felle strijd, een oneindige, waarlijk duivelse strijd, waarmee wij uiteindelijk in de onthouding tot bloei komen. Deze overwinning op de zintuigen is het model waar Ratzinger in zijn hele persoonlijkheid en oeuvre toe neigt. Nietzsche zei het al toen hij, in zijn Götterdämmerung, van de eunuch het ideale model van de Kerk maakte: 'De heilige die God welgevallig is, is de ideale castraat.'
p.546
...Dat kunnen we terugvoeren tot de meest uitvoerige, belangrijkste tekst: de artikelen in de nieuwe Catechismus van de Katholieke Kerk (1992). Het was Ratzinger die het geheel coördineerde en persoonlijk, met Schönborn en de Franse bisschop Jean-Louis Bruguès, de drie artikelen met betrekking tot de homoseksualiteit (§ 2357 en verder) heeft opgesteld. Het deel waaraan zij hebben gewerkt, draagt ook de ondubbelzinnige titel 'Kuisheid en homoseksualiteit'.
In het eerste artikel beperkt de catechismus zich tot de bevestiging dat 'homoseksuele daden intrinsiek ongeordend zijn. Ze zijn in strijd met de natuurwet. Homoseksuele handelingen sluiten de seksualiteit af voor de gaven van het leven. Ze komen niet voort uit een ware affectieve en seksuele complementariteit. Daarom kunnen ze in geen geval goedgekeurd worden.' Na te hebben gesignaleerd dat die 'homoseksuele neiging bij een niet gering aantal mannen en vrouwen diep geworteld is', dat het 'voor de meeste van hen een beproeving betekent' en dat 'deze mensen met respect, begrip en fijngevoeligheid' moeten worden bejegend komt de catechismus met de grote theorie van Ratzinger. 'Homoseksuele mensen zijn tot kuisheid geroepen. Door de deugd van zelfbeheersing, die hen tot innerlijke strijd opvoedt, eventueel met steun van een belangeloze, vriendschappelijke begeleiding, door het gebed en de genade van de sacramenten, kunnen en moeten zij geleidelijk en standvastig, voortgang op de weg van de christelijke volmaaktheid.'
p.547
Dat is de tweevoudige oplossing:
  1. afwijzen van de praktijk en de beoefening van de homoseksualiteit 
  2. idealiseren van de kuisheid en de 'ongeconsummeerde' homoseksualiteit. 
De practicant wordt gelaakt, de niet-practicant geprezen. Een gigantische gespleten gedachtegang; als je er goed over nadenkt. Hier kijken we diep in de essentie van het systeem-Ratzinger.
Die 'bedwongen' homoseksualiteit kennen we al goed: Het is 
  • Plato en de platonische liefde, in plaats van Socrates en socratische liefde; het is 
  • de heilige Augustinus, weliswaar een wispleturige heteroseksueel, maar in een felle strijd verwikkeld met zichzelf, die heilig wordt door kuisheid te betrachten; het zijn 
  • Händel, Schubert, Chopin en wellicht Mozart, 
  • Jacques Maritain en André Gide, François Mauria en de jonge Julien Green; het is 
  • Rimbaud zoals Claudel hem en zijn droom als abstinent verbeeldde; het zijn 
  • Leonardo da Vinci en Michelangelo voordat zij tot handelen overgeven. 
Anders gezegd: alle intellectuele en artistieke voorkeuren van Jozeph Ratzinger.
.
p.566
Ik vernam van Juan Pablo Hermosilla, een van de voornaamste Chileense advocaten in de misbruikzaken tegen de Kerk, met name die tegen de peofiele priester Fernando Karadima, deze verklaring over het verband tussen homoseksualiteit en pedofilie:
"Mijn theorie is dat de pedofiele priesters gebruikmaken van de informatie waarover zijn beschikken over de katholieke hiërarchie om zichzelf te beschermen. Het is een manier om druk uit te oefenen of chantage te plegen. De bisschoppen die zelf homoseksuele relaties hebben, zien zich gedwongen te zwijgen. Dat verklaart waarom Karadima beschermd is door (bisschoppen en aartsbisschoppen): niet omdat zij zelf pedofiel waren, en het merendeel is dat ook niet, maar om te vermijden dat hun eigen homoseksualiteit aan het licht komt. Dat is voor mij de werkelijke oorzaak van de corruptie en de geïnstitutionaliseerde cover-ups van de Kerk"
.
p.571
Kort dansoptreden
.
p.592
De lijst van, door Joseph Ratzinger, uitgeslotenen, gestraften en parias is lang: ..., de Belgische jezuid Jacques Dupuis (gespecialiseerd in godsdienst in India), ...
Wie:
Books
.
Comparison between "Jesus awareness" and Sri Ramakrishna's "Advaita"
.
Reviews:
THE "INCLUSIVIST PLURALISM" OF JACQUES DUPUIS, ITS 
.
Interreligious Dialogue in a Postmodern Culture 
.
Expanding and Refining Christian Interpretations of Rāmānuja 
.
Dispuut met Vaticaan
Feedback van Joseph Ratzinger
A More Inductive Method of Interreligious Theology - TSpace
.
p.600
Het werk van plaatselijke priesters in China, zoals dat van die Jezuïtische Pater Benoît Vermander, die ik heb besproken, is gezien de risico's (in China is Rooms katholicisme illegaal) niet minder dan voorbeeldig.
Gesprek 
Kunst
.
Epiloog
p.662
"Journal d'un curé de campagne
roman (Georges Bernanos)
Film
Over
Vidéo

--

Reacties

Populaire posts van deze blog

De levens van Claus (Mark Schaevers)

Modern Hindu Personalism

Harder Dan Sneeuw (Stefan Hertmans)