Boekvoorstelling: 'Voor vrijheid dus tegen islamisering' #VVdTI
Boekvoorstelling: 'Voor vrijheid dus tegen islamisering' #VVdTI
...waarbij auteur Sam Van Rooy in gesprek (0)(1) ging met:
- prof. Paul Cliteur (auteur van o.a. 'In naam van God' en 'Moderne Papoea’s')
- Elina Yakubova (ex-moslima)
- Nahed Selim (auteur van 'Allah houdt niet van vrouwen', ex-moslima)
- Wim van Rooy (auteur van o.a. 'Waarover men niet spreekt').
Op de achterflap van het boek geeft Benno Bernard het volgende advies:
"Dit boek - een onthutsende bloemlezing van duizend citaten - is belangrijk genoeg om veel aandacht in de pers te krijgen.Maar de pers zal het wellicht goeddeels negeren omdat de schrijver 'van het Vlaams belang is'. Ik, als extremist van het centrum, moet niets van die partij hebben. Maar dat heeft allemaal toch geen jota met de waarheid of onwaarheid van die duizend citaten te maken? Zeker als u inzake de islam zo argeloos bent als een koorknaap, zou het misschien een idee zijn u eens te verdiepen in dat vreemde verschijnsel geheten de werkelijkheid."
Hihi, welaan dan. Enkele quotes:
--SAM VAN ROOY's BOEKVOORSTELLING--
Pointe-1:
In het Midden Oosten moet je kiezen tussen
- de pest (theocratieën zoals Iran, Saoudi-Arabië), of
- de cholera (seculaire dictaturen, die de locale islam beteugelen).
Wel dan: als Europa de islamisering niet wil/kan terugdringen, komen we alhier voor eenzelfde keuze te staan, waarbij in beide gevallen de vrijheid sterk zal worden beperkt !
Pointe-2:
De ex-moslim(a)'s zijn eenduidig in hun noodkreten ("islam = fascisme, reactionair, ..."), en verdedigen met deze stellingname onze westerse samenleving veel feller dan de autochtonen. In feite zijn deze ex-moslim(a)'s in eenzelfde positie beland als eertijds de Sovjet-dissidenten!
Pointe-3:
In geïslamiseerde wijken van de Europese steden is geen vrijheid/vrolijkheid/vrede meer: je waant je er in een andere sfeer... en in een ander land.
De enige oplossing, de enige manier om islamisering te stoppen is:
- WAT: een moslim-ban (zoals vandaag toegepast in Japan, Hongarije, ...)
- WAAROM: omdat hun ideeën haaks staan op die van de westerse samenleving.
--PANELGESPREK--
NAHED SELIMNAHED SELIM
(ex-moslima, vandaag christen).
Islamisering is
- niet alleen het islamiseren van de uitwendige wereld, maar eveneens
- het islamiseren van het denken ! (vb. Nederlandse rechter die argumenten uit de sharia meeneemt in diens beoordeling van rechtszaak)
PAUL CLITEUR
Aanvankelijk algemene religie-criticus zijnde, werd hij getriggerd tot nader onderzoek door
- de moorden (gepleegd vanuit gepolariseerd klimaat) in Nederland (2002 Pim Fortuyn, zelf fel anti-islam ; 2004 Theo van Gogh), en daarnaast
- Ayaan Hirsi Ali's moeizame weg om gehoor te vinden
Wat hem hierbij telkens opviel, was:
- de agressiviteit van de radicalen, en
- de weerloosheid van de samenleving.
Over dit GEWELD heeft hij verschillende boeken gepubliceerd :
- Tegen de Decadentie, 2003
- Moreel Esperanto, 2007
- Het Monotheïstisch dilemma, 2010, Uitg. De Arbeiderspers
- In Naam van God met Dirk Verhofstadt als co-auteur, 2018, Houtekiet
... waarin aandacht wordt besteed aan de hoopgevende evolutie van gelovigen die
- toch de stap maken naar een "autonomie van de moraal" (bovenop hun religie),
- om zo te wieden in hun religie.
VRAAG:
wat is erger:
- het geweld in naam van God, of
- de langzame islamisering in de samenleving (te merken aan bv. 'geen vrouwen meer te zien in het straatbeeld') ?
PAUL CLITEUR lijst 5 staatmodellen op:
- de staat die instaat voor de volledige uitroeiing van de storende religie (zoals Stalin probeerde)
- de staat die religie uitbouwt tot een Theocratie (zoals Iran),
- de staat met één (andere?) religie als Staatskerk
- de Multiculturele samenleving (zoals in Benelux)
- de Laïcité (zoals in Frankrijk, waarbij opzichtige religie-uitingen worden geweerd uit het staats-beeld)... en die Laïcité lijkt het best geschikt om de langzame islamisering af te stoppen.
Volgens NAHED SELIM is het belangrijk om het onderscheid te behouden tussen "gewone moslim" & "beroeps-moslim". Besef dat het OIC (= 'Organisation of Islamic Cooperation') een plan heeft voor de islamisering van Europa. (wat publieke kennis werd dankzij Bat Ye'or, met zijn pamflet " Europe, Globalization, and the Coming of the Universal Caliphate" (x) ), waarin volgende aanpak wordt beschreven:
- migratie & asiel ;
- verzwak de politieke partijen, via participatie van eigen medestanders (totdat die partijen uiteindelijk splijten) ;
- positioneer je medestanders overal in de media
- positioneer je medestanders in alle niveaus van onderwijs (universiteit, hogescholen, etc)
ELINA YAKUBOVA
(de meest beklijvende, maar ook ontnuchterende, bijdrage van deze avond)
Geboren in Tsjetsjenië, daarna eerst in Antwerpen gewoond, maar die stad ontvlucht o.w.v. de islamitische ghetto's ! (Letterlijk: ze vond de islamitische confrontatie in Antwerpen nog erger dan in Tsjetsjenië !)
Haar waarschuwing: Europa hoopt op een conformering van de islam met het westen... maar dat gaat nooit gebeuren. Want de islamitische gemeenschap zal 'goedheid/recht die verder gaat dan wat de islam toelaat' nooit tolereren !
NAHED SELIM:
Er zijn twee redenen waarom er geen integratie of conformering is met Europa:
- Moslims beschouwen hun ideaal, hun godsdienst, als superieur
- Moslims worden aangemaand om geen verdrag/werk/partnerschap te hebben met niet-moslims.
Toch hoef je van dit alles niet pessimistisch te worden, want
- er is geen liberale islam (d.w.z. islam _kan_ niet hervormd worden), maar
- er zijn wel liberale moslims !
ELINA YAKUBOVA:
De "vrijheid van godsdienst" is de strop rond de nek van Europa ...want overal waar islam zich vestigt, wordt alle andere locale cultuur & religie vernietigd. Voorbeelden: India, Pakistan, Iran, Tsjetsjenië, ...
Het grootste probleem blijft evenwel de vrouwonderdrukking. Eenmaal het Westen dat probleem beseft en aanpakt (door vrouwen kansen te geven), zal de toestand voor iedereen verbeteren !
WIM VAN ROOY:
Het liberale rechtskader biedt weinig handvaten om iets aan islamisering te doen.
Daarom pleit ik voor "discriminatie" van islam:
verbied islam (net zoals vandaag nazisme is verboden, of het communisme zou mogen verboden worden)
- leg hun geldstromen lam
- ...want uit zichzelf zal Islam niet hervormen.
Of beter: islam-reformatie wordt al sinds de 7e eeuw geprobeerd ... maar stagneert altijd na dertig jaar, waarna de agressie herbegint. Zo is islam altijd een religie van aktie/beweging !
SAM VAN ROOY:
Precies de ex-moslim(a)'s
- moeten gehoord worden, maar
- krijgen amper het woord, in de reguliere media-kanalen.
Relevant voorbeeld van die media-blindheid: Bart Brinckman’s boek-bespreking in De Standaard (y), waarin hij "vergeet" te vermelden dat dit boek vooral opgebouwd is rond getuigenissen van de ex-moslim(a)'s, die in het boek zelf het woord krijgen.
--
Addendum: Eddy Daniels
Ook een aanrader: de analyse van Eddy Daniels, (in de FB discussie onder https://doorbraak.be/sam-van-rooy-vrijheid-versus-islamisering/)... die ik hier graag even bij plak:
'Jij dochter (...), vernielzuchtige vrouw, gelukkig degene die vergeldt wat jij ons misdeed; gelukkig degene die jouw kinderen grijpt en tegen de rots verplettert'. Een surah uit de Koran? Nee, Psalm 137:8-9. Desgewenst kan ik zo een reeks passages citeren uit de Hebreeuwse Bijbel. Kan Wim van Rooy mij uitleggen hoe ik die moet lezen? Wordt in zionistische kringen I Samuel 15 gelezen, waar Yahweh Saul het koningschap ontneemt omdat hij van de Amalekieten (een naam voor de voorvaders van de Arabieren) slechts de mannen heeft vermoord, maar vrouwen, kinderen en koning heeft laten leven (voor losgeld)? Ongeveer zoals Mohammed dat volgens Ibn Ishaq later zal doen met de Qurayzah-Joden. Ik wil maar zeggen: er is niets op tegen vriendelijke moslims in een debat aan te moedigen om hun eigen Koran en Hadith te lezen (deden ze dat maar), maar het is verkeerd hen daarop vast te pinnen. Mohammed is de islam niet, zoals Psalm 137 of I Samuel niet het jodendom is. Je moet die teksten fileren, analyseren, onderuit halen, maar niet gebruiken als bewijsmateriaal om je gesprekspartner te verpletteren. Dat is één.
Er is een tweede punt. In de presentatie van zijn boek schetste Sam van Rooy (terecht volgens mij) het verschrikkelijke dilemma dat je in de islamitische wereld maar twee types regime kent: de theocratische dictatuur die alle vrijheden vernietigt; en de militaire dictatuur die de theocratische 'baarden' in bedwang houdt, maar een onderhuidse en sluipende islamisering van de samenleving toestaat. En hij wees er op (terecht volgens mij) dat die situatie zich bij ons reeds in sommige 'verloren' wijken begint af te tekenen of al gerealiseerd heeft. Aan het einde kwam Wim van Rooy aan het woord, en hij maakte zijn oplossing kenbaar: het doorbreken van het liberale rechtskader door de islam gewoonweg te verbieden. Hij opteert dus preventief voor een militaire dictatuur, want een parlementaire meerderheid zul je daarvoor (zoals Sid hier ook zegt) nooit verwerven. Het tragische aan zijn vertwijfeling is echter dat dit volkomen contraproductief is, hij speelt de 'baarden' gewoon in de kaart, zij zullen zich in hun slachtofferrol kunnen wentelen en een golf van sympathie verwerven en zelfs bekeringen van zoekende autochtonen.
Punt drie. Wim van Rooy deed ook een tweede voorstel, en daar sta ik wel achter: meer lezen. Eén van de grote, zoniet het grootste euvel in de islam is dat mensen daar niet aangemoedigd worden om te lezen en vanuit die lectuur na te denken, maar om te reciteren. Dit gaat terug op al-Ghazali (1058-1111) die decreteerde dat de filosofie slechts verwarring met zich meebrengt en dat wetenschap schadelijk was want er bestaat geen oorzaak-gevolg relatie, alles is de wil van Allah. Onze voornaamste taak moet daarom zijn de moslims in de brede zin aan het lezen en alleszins aan het denken te krijgen. Dat doe je niet door het deksel voor hun neus dicht te klappen. Natuurlijk moet je maatregelen nemen, zoals het afsnijden van geldstromen en het intomen van provocaties (zoals de Turkse trouwstoeten, een relatief recent verschijnsel) die de publieke ruimte willen koloniseren. Maar je moet vooral in gesprek gaan. Dat is verschrikkelijk moeilijk, maar er zijn openingen en uitgerekend Sam van Rooy toont die in zijn boek.
Ik heb nu ongeveer zestig bladzijden gelezen in Sams boek en ik ben al de namen van meer dan veertig islamieten tegengekomen, voornamelijk vrouwen, die zich de ene al beslister dan de andere uitspreken tegen het fenomeen van de hoofddoek als onderdrukkingsinstrument tegen vrouwen. Bij de presentatie waren twee dames aanwezig, de Marokkaanse Nahad Selim (die zich tot het katholicisme heeft bekeerd) en de Tsjetjeense Elina Yakubova. In geheel Europa vormen zich ex-moslimgroepen, die evenwel vaak nog doodsbang zijn en niet durven naar buiten treden. Wim van Rooy zal ongetwijfeld zeggen dat die het goed bedoelen, maar niets bereiken omdat de modale moslim nog steeds danst op het ritme van de salafisten, en dat is zo. Maar in zijn grondeloos pessimisme maakt hij zich blind voor de onderhuidse evolutie. Sam citeerde Friedrich Engels toen die zegde dat kwantiteit zich vanaf een bepaalde hoeveelheid kan omzetten in kwaliteit en dat de ongebreidelde toename van islamieten zich dus kan omzetten in een islamisering, en die angst is terecht. Maar het omgekeerde geldt ook: de ondergrondse groei van kritische moslims is ook een kwantiteit die zich omzetten kan in kwaliteit. Je moet het alleen willen zien.
Wim van Rooy maakte nog een belangrijke opmerking tijdens de presentatie van het boek van zijn zoon: een grote hinderpaal in het doen nadenken van moslims vormen 'onze' journalisten. Ze zijn te lui om de islamitische bronnen en teksten te lezen, leggen de getuigenissen van ervaringsexperts uit gemakzucht naast zich neer en proberen mensen belachelijk te maken die de alarmklok luiden. Typerend was dat in de 'recensie' door Bart Brinckman van Sams boek in DS (12/06 p. 12). Hij pakt eerst Sam op een stommiteit van enkele jaren geleden, en schrijft dan hautain over 'een rist citaten van tientallen auteurs die de onverenigbaarheid van de islam met de westerse cultuur in de verf zetten', zonder erbij te vermelden dat de overgrote meerderheid van die auteurs moslima's zijn. Ik publiceerde al - ik mag ook wel eens pochen - in 2005 een boek 'De Open Samenleving en haar Nieuwe Vijanden', waarin ik stelde dat onze democratie dreigt weggezogen te worden in een Bermuda-driehoek van neomohammedanen, postfascisten en politiek correcte intellectuelen. Ik zie dat vandaag aan alle kanten bevestigd.
Natuurlijk werd mijn boek toen doodgezwegen, zodat het nooit deel uitmaakte van het publieke debat. Als zovele boeken van klokkenluiders. Wim van Rooy wist dat mentale cordon sanitaire te doorbreken, en daar bewonder ik hem voor. Dat hij vandaag echter het programma van de postfascisten tot het zijne maakt en pleit voor een dictatuur, vind ik minnetjes. Als onze cultuur een dictatuur nodig heeft om zich tegen een dictatoriale invasie te verweren, dan is hij de verdediging niet waard. Wat wij de wereld te bieden hebben is immers onze democratie en natuurlijk moeten we de modaliteiten daarvan voortdurend herdefiniëren en actualiseren, maar de essentie mogen we nooit prijsgeven, 'die Gedanke sind frei' en 'Freedom of Speech'. Dat we het evenwel zo moeilijk hebben met onze eigen democratie, heeft mijns inziens te maken met het feit dat zij haar wortels niet meer erkent. Die zijn christelijk. Je moet niet naar het katholicisme keren of terugkeren (als Nahad Selim) om dat historisch feit te herkennen. Het is echter omdat de vrijzinnigheid dit met alle geweld wil ontkennen, dat wij vandaag zonder wortels leven. Dààr pakken de salafisten ons op.
De salafisten pakken ons op het feit dat wij meer en meer een samenleving zonder wortels worden, waar alles kan en alles mag, zonder dat je verantwoordelijkheid moet dragen. En waar je gewonnen hebt als je van jezelf een slachtoffer weet te maken. In die overmoed nestelen zij zichzelf, want daar houden ze van: slachtoffer spelen op andermans kosten. Het is de vrijzinnigheid die deze pervertering van het christendom vandaag in het vaandel draagt, die 'boeh' roept als een school de sociale druk op meisjes wil beperken om een sluier te dragen. De triomf van het salafisme is daarom feitelijk de abdicatie van de Vrijmetselarij die christelijker probeert te zijn dan de katholieke kerk en haar 'open grenzen'-paus. Dat zagen we ook in de Debatclub in Edegem waar Sid Lukkassen en Maarten Boudry de degens kruisten (waarover enkele dagen geleden verslag werd uitgebracht op Doorbraak). Boudry zet zich af (terecht volgens mij) tegen het apokalyptisch denken, maar hij doet dat in naam van een wetenschappelijk denken dat volgens hem ex nihilo is ontstaan.
Als we Maarten Boudry willen geloven dan is het ontstaan van de moderne wetenschap in de zestiende-zeventiende eeuw een schepping uit het niets geweest. Zoals God ooit sprak 'er zij licht', zou hij een paar miljard jaar later gezegd hebben 'er zij Verlichting'. En hop, daar waren ze, Copernicus, Descartes, Galilei. Alles wat daaraan vooraf ging was duisternis. Het christendom? Even achterlijk als de islam. Maar waarom is die wetenschap dan in het christendom tot rijping gekomen en niet in de islam? Dat kan hij niet verklaren. Waarom in de islamwereld Ghazali het gehaald heeft op Averroës (Ibn Rushd) en in de christelijke Petrus Abelardus op Bernard van Clairvaux, dat snapt hij niet. Hoe Abelardus, verrijkt met Averroës, Thomas van Aquino heeft geïnspireerd, die via William Ockham de basis heeft gelegd voor Descartes en Newton, dat ontgaat hem volkomen. Dat in de islam, vanaf Mohammed in Mekka, de irrationaliteit hoog in het vaandel stond, terwijl de christelijke theologen al zeer vroeg in rationele termen over hun God spraken (zoals paus Benedictus XVI beklemtoonde in zijn verguisde Regensburg-toespraak), dat is voor Boudry een blinde vlek.
Toegegeven: de christelijke theologie bleef gevangen in een platonisch godsbeeld en kwam daardoor tot dwaze speculaties. Zij miste die andere poot van wetenschappelijk denken, de empirie, de waarneming van de realiteit. Maar zij verwierf die in de twaalfde eeuw, toen zij Aristoteles herontdekte en via Thomas probeerde te verzoenen met Plato (wat mislukte). Uit die geniale mislukking van de middeleeuwen, zoals Raoul Bauer het ooit noemde, is dan het moderne denken voortgekomen. Betekent dit dat wij terug moeten keren naar het christendom? Natuurlijk niet. Maar wij moeten wel de rijkdom van de christelijke erfenis opnieuw erkennen en ontdekken. Pas als we die wortels van het beste in onszelf weer gaan lezen - ook die lectuur is verloren gegaan, Wim - zullen we weerstand kunnen bieden aan de invasie van het obscurantisme. Als we daar niet met democratische middelen toe in staat zijn, waarom zouden we dan de boeken niet gewoonweg maar sluiten?
--
(0) https://www.facebook.com/events/2027994907528297/
(1) VIDEO: https://www.facebook.com/doorbraakbe/videos/1814688915241301/
Reacties
Een reactie posten